غربت نشین
گم شده که باشی در کوچه های غربت ِ زمین و ندانی کدام جاده تورا می رساند به دلت و سرجاده نشسته باشی و ناامید به جاده چشم دوخته باشی و نای بلند شدنت نباشد ... چه می کنی ناگهان آسمان طراوتش را ببخشد به روح ِ خسته ات و سپیدی اش را به جاده های دور دستت .... ؟؟؟؟
یزدان ِ پاک را می ستایم و شکرانگی اش را به جا می آورم .
نوشته شده در شنبه 89/11/2ساعت
12:42 عصر توسط نگار نظرات ( ) |
Design By : Pichak |